[RB@Blog_Title]

نشید چه بگویم

موضوع؛ نسل کشى در میانمار
با صدای؛  عبدالله جاسمی
شعر از؛  احمد پوزیده

نشید "طلسم"

باصدای؛ عبدالله جاسمی
شعر از؛ احمد پوزیده

نشید "دانش"

با صدای؛ الیاس بذمه
شعر از؛ احمد پوزیده
ضبط و میکس: استدیو ذاکری

دکلمه بهترین ارمغان

سروده ای مشترک از؛احمد پوزیده  و بانو مریم بهار
گوینده؛ مریم نورانی

مرد "طلاچین"

دکلماتور؛ لیلی حسینی
شعر از؛ احمد پوزیده
 تقدیم به معدنچیان آزاد شهر

دلنوشته

ای نزدیکترین سیاره به کره ی عشق
بیا که در این کره ی احساس
دیگر جایی نیست
که اشک نریخته باشم
دیگر جایی نیست
که غم نخورده باشم
دیگر جایی نیست
که زخم نخورده باشه
ودیگر جایی نیست
که حرف نخورده باشم
ای دوردست ترین سیاره زیبای امید
خسته ام
خسته از گله های بی جواب
خسته ام
خسته از فرداهایی که نیامد
خسته ام
خسته از بازی
در نقش یک "آدم"
آدمی که می رود
به ناکجا آبادتربن نقطه ی ذهن
ونشانه میگرد
هر چه را که ندیده است
هر چه را که شنیده است
هر چه را که بدان نرسیده است
و آخر هیچ
کاسه ی هیچ هایم هنوز هم خالیست
خالی تر از دست هایم
خالی تر از جیب هایم
و خالی تر از چشم هایم
می دانی؟؟
چشم ها هم گرسنه می شوند
ولی من تازه سیر شده ام
آری سیر شده ام
سیر، از زندگی
از مشکلات
ولی نه!!!بی انصافیست
اگر بگویم؛
خدای من ناکافیست

احمد پوزیده

آهنگ"شاعر خاموش"

ترانه سرا وآهنگساز؛ احمد پوزیده
تنظیم؛ مهرداد جباری
ضبط ومیکس؛  فرزاد صفری

نپرس از حال من، حالم خراب است
دلم در حسرت حرف حساب است

حکومت را گرفته گریه هایم
درون شهر قلبم انقلاب است

غریبه لطف بی حد دارد اما
دلم از آشنایان در عذاب است

رفیق و یار من، در فکر من نیست
دل از دست همین یاران کباب است

برادر از برادر می گریزد
چه دنیایی، محبت چون حباب است

دروغ و تهمت بی جا روا نیست
ولی گویا در اینجا ده ثواب است

مرا ترسی در این دنیای غم نیست
ولی ترس من از یوم الحساب است

 احمد پوزیده

تو را در پست خود تگ کرده بودم
به عشق تو کمی شک کرده بودم
پشیمانم پشیمانم که ای کاش
تلگرام تو را هک کرده بودم

احمد پوزیده

"مرد آتش"

دلاور مرد آتش زیر آوار
صدای ناله ها و اشک دیوار

تو چون پروانه در آتش پریدی
به اوج آسمان ها پر کشیدی

ز جان و مال و فرزندان گذشتی
تو در زیباترین قصر بهشتی

تویی آن قهرمان ملی من
تویی مرد خدا ای اسوه من

تو که عاشق ترین فرد زمینی
برای دادنِ جان در کمینی

برای مردمان از خود گذشتی
تو با خونت فداکاری نوشتی

به روی قلب ایرانی نوشتی
که تو زیبا ترین ذات و سرشتی

احمد پوزیده